ඇන්ටිබයෝටික්ස් නැතිනම් ප්‍රතිජීවක කිව්වහම අහලා නැති කෙනෙක් නැති තරම්. ඒත් ඇත්තෙන්ම මේවා මොනවාද කියලා මමවත් හරියට දැනගෙන හිටියේ නැහැ. ප්‍රතිජීවක කියලා කියන්නේ බැක්ටීරියා අසාදනයකදී එය වල්ක්වාගැනීමට හෝ එයට ප්‍රතිකාර කිරීම සඳහා යොදාගන්නා ප්‍රතික්ෂුද්‍රජීවී ඖෂධ වලටයි. මේවා ගැන වැඩි විස්තර වෙන දවසක කියන්නම්කෝ. අද මම කතා කරන්නේ ලෝකේ මුලින්ම සොයාගත්තු ප්‍රතිජීවකය ගැනයි.
අනෙකුත් බොහෝමයක් වැදගත් සොයාගැනීම වගේම මේ ලොව ප්‍රථම ප්‍රතිජීවකය ඒ කියන්නේ පෙනිසිලීන් හොයාගත්තේ අහම්බෙන්. පෙනිසිලීන් සොයාගත්තයි කියන්නේ නොබෙල් ත්‍යාගලාභී ඇලෙක්සැන්ඩර් ෆ්ලෙමිං මහත්තයා. ඒ 1928 දී. එතුමා ඒ කාලෙ ව්‍යාධිජනක බැක්ටීරියාවන් ගැන පරීක්ශන පවත්වමින් ඉන්න අතරේ ලැබ් එකේ උදව් පදව්වට අත්උදවුකාරයෙක් තියන් ඉදලා තියනවා. දන්නවානේ මේ ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් එක්ක කරන පරීක්ෂන ලේසි නැහැ කියලා. හිතන්නකෝ අපිට බත් එකක් එක දවසක් දිලීර බැක්ටීරියා වලින් බේරගන්න බැරි කොට උන්ව වගා කරගත්තහම පාලනය කොච්චර අමාරු ඇතිද කියලා. දැන් නම් මේ වගේ පරීකෂන කරන විද්‍යාගාර වලට වාතය ගන්නෙත් පෙරලා කරලා. ඒ කාලේ ඔය තාක්ෂණය නොතිබෙන්න ඇතිනේ. ඉතින් අර කිව්ව ලැබි ඇසිස්ටන්ට රැයක්ම ජනේලේ වහන්න අමතක වෙලා. ෆ්ලෙමිං මහත්තයා උදේම එද්දී එයා කලින් දවසේ හදලා තිබ්බ පෙට්රි දීසියක අමුතු දෙයක් හැදිලා. පෙනුමෙන් නම් ඒක පුස් හැදිලා වගේ. ඉතින් ෆ්ලෙමිං මහත්තයා ඇසිස්ටන්ටත් දෙහි කප කප අර නරක්වුණු පෙට්රි දීසිය විසි කරන්න හදද්දිම මතක් වුනාලු මේකෙ සරුවට වවලා තිබ්බ බැක්ටීරියා කොළනිය කෝ කියලා. මේ ගැන හොයන්න ඇන්වීක්ශෙන් බලද්දි තමයි පුදුම දෙයක් වෙනවා දැක්කේ. බැක්ටීරියා කොළනියෙන් කොටසක් ම මේ නිල්කොළ පාට දිලීරෙ නිසා මැරිලා. ඉතිරි ටිකත් විනාශ වෙවී යනවා. ෆ්ලෙමිං මහත්තයාට ඒ පාර ඇතිවෙච්ච සතුටෙ තරම නතර වුනේ ඉතින් පෙනිසිලීන් හොයාගෙන. මොකද ඉතින් ඔහුට හොයාගන්න ඕන වෙලා තිබ්බ දේ ඉබේමට වෙලා නේ.ඒ කියන්නේ බැක්ටීරියාව පාලනය වෙලා. මේ පෙනිසීලියම් කියන දිලීරය බහිශ්‍ර්‍රාවී ඵලයක් විදිහට ශාවය කරන පෙනිසිලීන් කියන සංයෝගෙ නිසා තමයි අර බැක්ටීරියාව විනාශ වෙලා තියෙන්නේ. එහෙම වෙන්නේ මේ පෙනිසිලීන් , බැක්ටීරියාවන් නව සෛල බිත්ති හදන එකෙන් වලක්වලා ප්‍රජනනය කිරීම් වලක්වන නිසයි.
ඉතින් ඔහොම තමයි ලැබ් ඇසිස්ටන්ගෙන් වුන නොසැලකිල්ල නිසා පෙනිසිලීන් බිහිවුනේ. ෆ්ලෙමිං මහත්තයා මේක ලෝකෙට ඉදිරිපත් කලත් වානිජව මහාපරිමාණයෙන් පෙනිසිලීන් හදන්න මේ
Penicillium rubens දිලීරය ප්‍රමාණවත් වුනේ නැහැ. ඒ නිසා ඊට වසර ගානකට පස්සේ විද්‍යාඥයෝ විවිධ තැන් වලින් පස් සාම්පල් ගෙන්නගෙන පෙනිසීලියම් ගනයට අයත් වෙනත් දිලීර තියනවාද කියලා බැලුවා. එතකොට තමයි
Penicillium chrysogenum කියන දිලීරය හමුවුනේ. මේ දිලීරය ෆ්ලෙමිං මහත්තයාගේ දිලීරයට වඩා දෙතුන් සිය ගුනයකින් කාර්යක්ෂම වුනා. පසුවට මේ දිලීරෙ X කිරණ සහ පාරජම්බූල කිරණ වලට නිරාවරණය කරවලා ජාන විකෘති ඇති කරවලා මුල්ම දිලීරය වගේ දහස්ගුනයක් වැඩි ඵලදායක දිලීර විශේයක් නිපදවගන්න විද්‍යාඥයෝ සමත් වුනා. ඉතින් මෙන්න මේකයි පෙනිසිලීන් වල කතාව.
අදට සමුගන්නම්. තවත් වටිනා කියන දෙයකුත් එක්ක නැවත මුනගැසෙමු.
#සොබාදහමරකින්න#සොබාදමින්ආරක්ශාවලබන්න#
No comments:
Post a Comment